Honderden inwoners van Mbuye waren samengestroomd voor een belangrijke gebeurtenis in hun dorp. Ze wilden met eigen ogen zien hoe een belangrijke stap zou worden gezet in de herbouw van de plaatselijke school. En ze wilden eindelijk weleens de ‘Engel van Mbuye’ van dichtbij zien: Seconde Nahayo, de vrouw die zoveel had gedaan voor de school en die deze dag veertig zakken cement had meegebracht om het storten van de betonvloer mogelijk te maken. Cement dat ze had gekocht van geld dat was bijeengebracht met activiteiten van de soos in de Wilhelminakerk in Bussum.
En een feest werd het. Niet alleen de inwoners van Mbuye waren gekomen, ook de lokale autoriteiten lieten zich zien. Er werden vier certificaten uitgereikt om het feest luister bij te zetten. Seconde mocht het certificaat voor Mbuye in ontvangst nemen, inclusief een enveloppe met 150.000 Burundese frank: 25 euro.
De burgemeester van de provincie liep verbaasd rond op het terrein rond de school en kon het haast niet geloven toen hij hoorde van alle activiteiten van Seconde en haar stichting Dusabikane. Hij was er nauwelijks van op de hoogte dat zij een corporatie heeft geholpen op te zetten voor de vrouwen uit het dorp, die nu kunnen leven van de opbrengst van hun lapje grond en daarnaast varkens fokken. Dat dankzij haar de watervoorziening naar de gemeente weer op gang is gekomen door het opgraven en weer in gebruik nemen van in onbruik geraakte waterputten. Dat er een loods is gebouwd met werkplaatsen voor de jonge mensen die daar het vak kunnen uitoefenen dat zij dankzij sponsoring van Dusabikane hebben geleerd. Dat er nu monteurs zijn die zonnepanelen plaatsen – een zeer belangrijke bron van energie in Mbuye, waar de mensen arm zijn maar waar de zon wel altijd schijnt.
Vorig jaar kwam er een onverwachte taak bij voor Seconde, die in Nederland geld inzamelt voor projecten in haar geboortedorp op het platteland van Burundi. De pastoor van het dorp klopte bij haar aan toen de oude basisschool Kivoga 2, waar meer dan elfhonderd kinderen les kregen, instortte na een aantal overstromingen.
Voor de herbouw van de complete school van twaalf lokalen zou 13.000 euro nodig zijn. Dankzij acties in Nederland kon 10.000 euro worden bijeengebracht, waarmee acht nieuwe lokalen konden worden gebouwd.
Voor de bouw schakelde Seconde Nahayo de stichting Akararo in, die in Burundi de werkzaamheden uitvoert die Dusabikane financiert. “Zonder Akararo ging het niet”, aldus Seconde, “anders was veel van het geld in privé-zakken verdwenen. Ik ben ervan geschrokken dat ook in Mbuye zelf corruptie heerst.”
Klaar is het werk nog niet, zegt Seconde. De ramen van de school zijn nog niet dicht (belangrijk in verband met de beveiliging) en er zijn nog wc’s nodig (twee voor de meisjes, twee voor de jongens).
Het was een bijzondere dag voor Mbuye, maar ook voor Seconde Nahayo. Zij was dankbaar voor het certificaat, en trots dat zij door een lokale journalist werd geïnterviewd. Zij kon hem vertellen over een verandering in een project van Dusabikane. Vorig jaar werd de productie opgestart van Agateka-wijn oftewel bananenbier, een populaire drank in Burundi. Sommige sponsors van Dusabikane bleken problemen te hebben met het produceren van alcoholhoudende drank. Voor Seconde was dat geen probleem. “Dezelfde corporatie die zich daarmee bezighield, gaat zich nu bezig houden met de vervaardiging van zonnebloemolie”, vertelt zij. “Voor eigen gebruik en voor de verkoop.”
