Goed nieuws uit Burundi: het landbouwproject van Dusabikane brengt werk èn welvaart in de gezinnen van een aantal hardwerkende vrouwen in Mbuye.
Het is 78 kilometer van de hoofdstad Bujumbura naar het dorpje Mbuye, maar over de slechte wegen in dit deel van Burundi duurt zo’n tocht wel anderhalf uur. Toch maakten heel wat bewoners van de Burundese hoofdstad dit voorjaar de reis naar de plattelandsgemeente waar de vereniging zonder winstoogmerk Akararo actief is. Om aardappelen te kopen. De voortreffelijke aardappelen die de vrouwen van Mbuye hebben geoogst.
Seconde Nahayo, voorzitter van de stichting Dusabikane, zag met eigen ogen hoe blij en trots de vrouwen van Mbuye waren op de aardappelen, die zij hadden gepoot, geoogst en ten slotte verkocht. “Het is goede grond daar”, zegt Seconde tevreden, “we hebben goede pootaardappelen gebruikt, en de grond is er vruchtbaar.” Maar het belangrijkste, zegt zij, is de inzet van de vrouwen van Mbuye, die meedoen aan het project dat welvaart brengt in hun gezinnen, en dus ook voor de plattelandsgemeenschap in dit deel van Burundi.
Een deel van de oogst werd bewaard als pootgoed voor het nieuwe seizoen, een ander deel was voor eigen consumptie. Maar het grootste gedeelte was voor de verkoop. De inwoners van het dorp zagen al snel dat het prima aardappelen waren. Mond-tot-mondreclame deed de rest: die bereikte zelfs de hoofdstad van het land.
Dankzij sponsorgeld van Dusabikane heeft Akararo negen stukken landbouwgrond verworven. Die grond is ter beschikking gesteld gesteld aan 225 vrouwen, verdeeld over negen groepen die elk hun lapje grond bewerken. Ze gebruiken gereedschap dat ook door Akararo beschikbaar wordt gesteld.
Met de hulp van landbouwadviseurs worden de vrouwen getraind in economische samenwerking, zodat ze een coöperatie hebben kunnen opzetten. De adviseurs leren de vrouwen ook om geld te sparen, zodat ze de opbrengst van het deel van de oogst dat ze hebben verkocht, kunnen aanwenden om te investeren: in de aankoop van kunstmest – er is onvoldoende dierlijke mest voorhanden voor alle grond – en om winkeltjes op te zetten. Er zijn zelfs plannen om een restaurant in het dorp te verwezenlijken.
Het nieuwe seizoen staat nu voor de deur. Het wachten is opnieuw op de regen. Vorig jaar kwam die later dan gebruikelijk, maar uiteindelijk zette de hemel de sluizen in november open. Seconde Nahayo hoopt opnieuw op een goed regenseizoen.
Een probleem blijft het geld. Dusabikane heeft niet veel sponsors. Sommige hadden een toezegging voor een bepaalde looptijd, die inmiddels is verstreken. “Er is wel geld, maar de geldstroom is niet stabiel”, zegt Seconde. Maar ze heeft er vertrouwen in dat dit ook goed zal komen. Net als ze het zeker weet: ook de regen voor de nieuwe oogst zal opnieuw vallen.